ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ;;;;

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύη

και πενήντα να μαζεύη;

Νά τρέφη όλους τους αργούς,

νά 'χη επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χη κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρεύτηκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπαππου κι από παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα   -κι αυτό είναι ωραίο -

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει

στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,

ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ

το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.!!!

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

 .........................................................................................................................

Γεώργιος Σουρῆς (1853-1919): σατιρικὸς ποιητὴς ἀπὸ τὴν Σύρο
ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ Ο ΒΛΑΧΟΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ.  ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ,, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΙΧΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ  DNA  ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.