BANNER

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Το κλείσιμο των εφημερίδων.



   Άκουσα κάπου ότι το κλείσιμο εφημερίδων περιορίζει τη Δημοκρατία. Τώρα τελευταία κλείνουν πολλές εφημερίδες και σίγουρα θα γενικευτεί το "κακό". Πιστεύετε λοιπόν οτι η Δημοκρατία μας περιορίζεται;
    Υπάρχει σίγουρα κάποιος λόγος που οι εφημερίδα στην Ελλάδα δεν έχει πιά τους αναγνώστες και άρα τις πωλήσεις που είχε παλιότερα. Ακολουθεί μια πτωτική πορεία στις πωλήσεις όλων σχεδόν των εφημερίδων, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
    Μερικοί σπεύδουν να κατηγορήσουν το ίντερνετ και τη μεγάλη αύξηση των ενημερωτικών σελίδων και των blogs, συμπεραίνοντας οτι οι πολίτες ενημερώνονται δωρεάν και από πολλές διαφορετικές σκοπιές για οποιοδήποτε θέμα και έτσι δεν έχουν την ανάγκη να αγοράσουν εφημερίδα.
   Και εγώ αυτής της πρακτικής άνθρωπος είμαι, λόγω και της ηλικίας μου, δηλαδή δεν βρίσκω το λόγο να αγοράσω εφημερίδα, όταν ενημερώνομαι για τα πάντα στο διαδίκτυο.
    Δέν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα.
    Ακόμα και αν αποδεχθούμε οτι η μεγάλη μερίδα της νεολαίας δεν αγοράζει εφημερίδες, ακόμα υπάρχει πολύ μεγάλο αγοραστικό κοινό, αρκετό για να επιβιώσει μια σοβαρή, αντικειμενική και με ενδιαφέροντα άρθρα και απόψεις εφημερίδα. Γιατί μια εφημερίδα αγοράζεται και για την αρθρογραφία της, η οποία είναι θεωρητικά ενδιαφέρουσα, και για τις αποκαλύψεις των συντακτών της και όχι μόνο για  την αναπαραγωγή τρέχουσας ειδησεογραφίας.
     Το θέμα είναι λοιπόν, υπάρχει σήμερα κάποια σοβαρή, αντικειμενική, με ενδιαφέροντα άρθρα και αποκαλύψεις εφημερίδα; ; ; ;
     Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν ελάχιστες και αυτές δεν έκλεισαν ούτε απέλυσαν το προσωπικό τους. Αυτές κρατήθηκαν στην αγορά, διότι παρουσιάζουν ενδιαφέρον στον υποψήφιο αναγνώστη. Ο Έλληνας θα αγοράσει αυτές τις (μία-δύο) εφημερίδες, διότι γνωρίζει οτι θα ενημερωθεί ουσιαστικά και θα διαβάσει ρεπορτάζ.
     Οι άλλες, που κάθε μέρα κλείνει και από μία, ή απολύει προσωπικό, δεν ήταν ποτέ εφημερίδες, ακόμα και αν ανήκαν σε μεγάλους οργανισμούς. Και να ξέρετε οτι το μεγάλο μερίδιο ευθύνης ανήκει στους ίδιους τους διαχειριστές τους και τους δημοσιογράφους τους.
     Υποτάχθηκαν στις εντολές των Αφεντικών και ξέχασας τι σημαίνει δημοσιογραφία και ελευθεροτυπία. Σταμάτησαν τις ανταποκρίσεις και την έρευνα και σέρβιραν στο βλάκα -Έλληνα επί δεκαετίες τη "σούπα" που πρόσταζε η κάθε κυβέρνηση. Εξαπάτησαν τον πολίτη και έγιναν όργανα της εξουσίας, αντί να είναι αυτοί που θα ασκούσαν έλεγχο, κριτική και αντιπολίτευση. Κουκούλωσαν τα αίσχη και έγιναν γραφεία τύπου των κομμάτων και των στελεχών τους, προκαλώντας αναμφισβήτητα μεγάλο κακό στην κοινωνία, που δεν είχε ακόμα αντανακλαστικά να αμυνθεί, με την παραποληροφόρηση και την καθοδήγηση σε λάθος ΠΑΝΤΑ δρόμο.
     Δημοσιογράφοι- παπαγαλάκια  που είχαν το "χρήσμα" των κομμάτων και εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, πολλές φορές και με οργή και με πένα που κατακρεουργούσε κάθε έναν που εξέφραζε άποψη διαφορετική με αυτήν του "εργοδότη" τους. Από εκεί λάμβαναν παχυλούς μισθούς από την κρατική διαφήμιση, την συμμετοχή σε εταιρείες του δημοσίου, την ανάληψη εργολαβιών κλπ.
    Τώρα λοιπόν τα ψέμματα τελείωσαν. Οι άνθρωποι κατάλαβαν (όχι όλοι) το παιχνίδι, έπαψαν να ενδιαφέρονται για τις φυλλάδες και έκλεισαν ακόμα και τις τηλεοράσεις τους. (την ίδια τύχη θα έχουν και τα κανάλια).
    Και τί θα γίνει με τους δημοσιογράφους που έμειναν άνεργοι;; Κανείς μας δεν λέει οτι είναι αυτό ευχάριστο σε μια κοινωνία. Από κοινωνική σκοπιά πάντα και από οικονομική.  Όμως τα πράγματα έφτασαν σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Δεν πάει άλλο. Δεν πρόσφεραν τίποτα τόσα χρόνια, δεν παρήγαγαν τίποτα παρά μόνο προπαγάνδα,  και ο κρατικός κορβανάς που τους έθρεφε  χρεωκόπησε. Ας βρούν ένα δρόμο προς την πραγματική δημοσιογραφία, την οποία δεν γνωρίζουν, ας αναλογιστούν πόσο μεγάλο κακό έκαναν στην κοινωνία μας, ας γίνουν αντικειμενικοί ερευνητές της αλήθειας, ρεπόρτερ με όραμα και με αληθινή αξία, και τότε θα μπορέσουν να ορθοποδήσουν.(άλλωστε δεν είναι ανάγκη να έχουμε χιλιάδες τσαρλατάνους που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι).
    Η Δημοκρατία δεν κλονίζεται όταν κλείνουν τέτοιου είδους εφημερίδες, με τέτοιου είδους ενημέρωση, όπως ανωτέρω περιγράφεται.  Αντιθέτως, ενισχύεται, εξυγειαίνεται, αναζωογονείται.
    Πάντως προς το παρόν, και όσο αφορά στους άλλους που δεν θα αλλάξουν "ρότα", ας απολαύσουν την ανεργία μαζί με όλους τους υπόλοιπους ανέργους Έλληνες για ένα μικρό διάστημα, για να δούν τα αποτελέσματα του βρώμικου ρόλου που έπαιζαν τόσα χρόνια (ναι, και οι δημοσιοφράφοι, όχι μόνο οι εκδότες) υποστηρίζοντας με μανία το ΠΑΣΟΚ, που με αποκλειστικά δική του ευθύνη έφερε τόσα δεινά στην χώρα μας.
Και νομίζω πως έρχεται η σειρά αυτών των ρουφιάνων της τηλεόρασης, των οποίων η τύχη θα είναι χειρότερη (ελπίζω)!

Δεν υπάρχουν σχόλια: